Άγριο Καρότο

Το άγριο καρότο (Daucus carota) είναι ο πρόγονος του καλλιεργημένου καρότου αλλά είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό. Ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των Σκιαδιοφόρων (Apiaceae), στα οποία ανήκουν πολλά θεραπευτικά και αρωματικά φυτά, αλλά και πολλά θανάσιμα δηλητηριώδη φυτά. Η συλλογή φυτών της οικογένειας αυτής θέλει πολύ καλή γνώση των φυτών και των διαφορών που έχουν μεταξύ τους γιατί είναι πιθανόν ένα λάθος να αποβεί μοιραίο.

Το άγριο καρότο μοιάζει πολύ με το κώνειο, φυτό πολύ κοινό στην ελληνική ύπαιθρο. Το άγριο καρότο έχει χνουδωτό βλαστό ενώ το κώνειο έχει λείο γυαλιστερό βλαστό που συχνά έχει μωβ στίγματα. Ο βλαστός του κώνειου είναι κούφιος. Το άνθος του άγριου καρότου έχει ένα μαύρο στίγμα στο κέντρο του. Όταν ξεραθεί, παίρνει το σχήμα της φωλιάς πουλιού που τελικά κλείνει προς τα μέσα εμπεριέχοντας τους σπόρους του. Το ξερό άνθος του κώνειου διατηρεί το ομπρελοειδές σχήμα του.

Στα αγγλικά, το φυτό ονομάζεται συχνά Bird’s Nest και Queen’s Anne Lace. Και τα δύο ονόματα περιγράφουν πολύ όμορφα τα ιδιαίτερα μορφολογικά του χαρακτηριστικά.

 Υπάρχουν πολλές ιστορίες σε σχέση με το μικρό μαύρο άνθος στο κέντρο του λουλουδιού του άγριου καρότου.

Στην ελληνική παράδοση, το μαύρο στίγμα είναι ότι έχει απομείνει από ένα λουλούδι που κάποτε είχε πολλά παρόμοια στίγματα που εξαφανίστηκαν καθώς χάνεται όλο και περισσότερο η ντροπή από τον κόσμο. Όταν εξαφανιστεί και αυτό, θα χαθεί ολοκληρωτικά η ντροπή για όλα τα άσχημα και τις αδικίες που συμβαίνουν γύρω μας.

Στις ξένες παραδόσεις, το μαύρο ανθάκι συνδέεται με το αίμα. Σε πολλές ιστορίες είναι μία σταγόνα αίμα από το τρυπημένο δάκτυλο της γυναίκας που έπλεκε το δαντελωτό λουλούδι του.

Η βασίλισσα Άννα της αγγλικής ονομασίας μπορεί να είναι η Άννα, μητέρα της Παναγίας και προστάτιδα των γυναικών που έφτιαχναν τις δαντέλες ή η βασίλισσα Άννα που έζησε τον 18^ο αιώνα στις Αμερικάνικες αποικίες ή η Άννα Μπολέιν, που εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό για πολιτικούς λόγους κατηγορούμενη για μαγεία. Στα διάφορα μέρη περιγράφουν διαφορετικό πρόσωπο με τον ίδιο μύθο.

Το μοτίβο του τρυπήματος του δακτύλου και της σταγόνας του αίματος που πέφτει είναι πολύ κοινό στα παραμύθια. Μετά το τρύπημα του δακτύλου, η ηρωίδα μπαίνει σε μία νέα φάση ζωής στην οποία την σπρώχνουν καταστάσεις πέρα από τον έλεγχο της.

Τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται θεραπευτικά είναι τα άνθη, οι σπόροι ή ολόκληρο το φυτό.

Το Άγριο Καρότο είναι διουρητικό, χωνευτικό, αντισηπτικό, ανθελμινθικό και λιθοτριπτικό.

Η πιο γνωστή παραδοσιακή χρήση του άγριου καρότου είναι σαν το «αντισυλληπτικό της φύσης». Στην πραγματικότητα, είναι ένα φυτό με διττή φύση. Έχει την ικανότητα να υποστηρίξει ή να εμποδίσει μία εγκυμοσύνη, ανάλογα με τη χρήση.

Ο Ιπποκράτης αποκαλούσε το άγριο καρότο «εκτρωτικό» αλλά χιλιάδες γυναίκες κατά την εξέλιξη της ανθρωπότητας το έχουν χρησιμοποιήσει και με τους δύο τρόπους. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι σπόροι και τα άνθη του άγριου καρότου περιέχουν ουσίες που εμποδίζουν την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα. Ο παραδοσιακός τρόπος που γνώριζαν οι γυναίκες για να εμποδίσουν μία εγκυμοσύνη ήταν να πίνουν τσάι φρεσκοτριμμένων σπόρων περίπου 8 ώρες μετά την επαφή. Οι σπόροι δηλαδή, του άγριου καρότου ήταν «το χάπι της επόμενης μέρας» των παλιών.

Στα Απαλλάχια Όρη της Αμερικής, οι γυναίκες συμβούλευαν τις νεότερες τους που δεν ήθελαν να συλλάβουν, να πίνουν τσάι από άνθη άγριου καρότου το πρωί μετά την σεξουαλική επαφή και μερικά πρωινά ακόμα.

Μέθοδοι σαν και αυτές είναι αποτελεσματικές σε γυναίκες, οι οποίες γνωρίζουν καλά το σώμα τους και τον κύκλο τους, αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους και έχουν ξεκάθαρη πρόθεση και συνειδητότητα σε σχέση με τα βιώματα τους.

Μία τέτοια μέθοδος δεν είναι φυσικά απόλυτα εγγυημένη ως προς την επιτυχία της. Η χρήση του άγριου καρότου πρέπει να διακοπεί, αν παρατηρηθεί οποιοδήποτε ανεπιθύμητο σύμπτωμα, όπως πρήξιμο στο στήθος ή αν ο κύκλος αλλάξει ξαφνικά. Επίσης, η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να ακολουθηθεί από γυναίκες που δεν έχουν σταθερό κύκλο ή που έπαιρναν αντισυλληπτικά χάπια για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο κύκλος τους δεν έχει ακόμα ομαλοποιηθεί.

Οι παρενέργειες από τη χρήση του άγριου καρότου εμφανίζονται αμέσως και έτσι είναι εύκολο να καταλάβει μία γυναίκα ότι το φυτό αυτό δεν της ταιριάζει. Με τη διακοπή της χρήσης, τα συμπτώματα υποχωρούν άμεσα.

Στην Αμερική υπάρχουν πολλοί βοτανοθεραπευτές που έχουν μεγάλη εμπειρία στη χρήση του άγριου καρότου σαν μέσο αντισύλληψης. Κάποιοι από αυτούς είναι η Robin Rose Bennett, η Phyllis Light, η Susan Weed και ο Jim Mc Donald.

Η Robin Rose Bennett διεξήγαγε τη χρονιά 2009-2010 μία ετήσια καταγραφή μία ομάδας 30 γυναικών από 18 μέχρι 50 ετών που όλη τη χρονιά χρησιμοποίησαν το άγριο καρότο ως το μοναδικό μέσο αντισύλληψης.

Οι περισσότερες από τις γυναίκες χρησιμοποίησαν βάμμα από σπόρους και άνθη άγριου καρότου (15 σταγόνες βάμμα από άνθη και 15 σταγόνες βάμμα από σπόρους, κάθε 8 ώρες, τρεις φορές μετά από κάθε ερωτική επαφή). Κάποιες από αυτές χρησιμοποίησαν τους αποξηραμένους σπόρους. Οι γυναίκες συμπλήρωναν ένα ημερολόγιο που περίεγραφε αναλυτικά τον κύκλο τους, τον αριθμό των ερωτικών επαφών που είχαν κάθε μήνα και τη χρήση του άγριου καρότου.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε σύνολο 731 ερωτικών επαφών από τις οποίες οι 160 ήταν σε μέρες που μπορούσαν να θεωρηθούν γόνιμες προέκυψαν 9 εγκυμοσύνες. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι γυναίκες είτε είχαν συμπτώματα που έδειχναν ότι το άγριο καρότο δεν ήταν κατάλληλο για αυτές και τα αγνόησαν είτε δεν ακολούθησαν σωστά τις οδηγίες που τους είχαν δοθεί.

Περισσότερα για την έρευνα αυτή μπορεί να βρεις κανείς στην παρακάτω ιστοσελίδα:

https://www.robinrosebennett.com/resources/wild-carrot-exploration-summary-august-2011

Η εμπειρία για τη χρήση του άγριου καρότου στην υποστήριξη μία εγκυμοσύνης είναι μικρότερη. Για τη σύλληψη συνίσταται η χρήση των σπόρων του άγριου καρότου καθημερινά εκτός από τις μέρες της περιόδου και τις γόνιμες μέρες του κύκλου.

Το άγριο καρότο είναι ένα διουρητικό βότανο, σημαντικό για το ουροποιητικό σύστημα. Περιέχει αιθέρια έλαια που ερεθίζουν τα νεφρά. Τα νεφρά στην προσπάθεια τους να απαλλαγούν από τις συγκεκριμένες ουσίες,  προκαλούν αυξημένη διούρηση. Τα «ερεθιστικά διουρητικά» είναι πολύ αποτελεσματικά αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα γιατί κουράζουν τα νεφρά. Απαγορεύεται επίσης η χρήση τους όταν υπάρχει οξεία φλεγμονή στα νεφρά.

Η μακρόχρονη καθημερινή χρήση του από τις γυναίκες που το παίρνουν σαν αντισυλληπτικό δεν έχει επιβεβαιώσει στην πράξη  αυτή την ανησυχία, η οποία προκύπτει από τη θεωρία για το πώς λειτουργούν  αυτού του τύπου τα διουρητικά βότανα. Τα αιθέρια έλαια του σπόρου του Άγριου Καρότου έχουν αντισηπτικές ιδιότητες για την ουροδόχο κύστη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φόρμουλες για χρόνιες ουρολοιμώξεις με ήπια συμπτώματα.

Το άγριο καρότο έχει σημαντικές λιθοτριπτικές ιδιότητες και συνδυάζεται αποτελεσματικά με τη Χρυσόβεργα για το σκοπό αυτό. Λειτουργεί λειαίνοντας τις προεξοχές από τις πέτρες ή σπάζοντας τες σε μικρότερα κομμάτια. Αυξάνοντας τον όγκο του νερού στο ουροποιητικό σύστημα σαν διουρητικό βότανο διογκώνει τους ουρητήρες και με αυτό τον τρόπο διευκολύνει το πέρασμα της πέτρας.

Ένα τσάι με πεντάνευρο, γένια καλαμποκιού και ρίζα αλθαίας είναι απαραίτητο μετά το πέρασμα της πέτρας, ώστε να επουλωθεί σωστά ο βλενογόννος που έχει τραυματιστεί.

Για τις πέτρες χρησιμοποιούμε τσάι άγριου καρότου στο οποίο προσθέτουμε σταγόνες βάμματος. Το τσάι είναι πάντα καλύτερο για το ουροποιητικό γιατί προσφέρει μεγαλύτερη ποσότητα υγρών. Ειδικά, το κρύο τσάι.

Σύμφωνα με τον έμπειρο Αμερικανό βοτανοθεραπευτή David Winston, όταν προσπαθούμε να περάσουμε πέτρες στα νεφρά με βότανα θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι αν η διάμετρος της πέτρας είναι πάνω από 5 mm, υπάρχει πάντα η περίπτωση να φράξει τους ουρητήρες και να χρειαστεί έκτακτο χειρουργείο. Η αντίστοιχη διάμετρος για τις πέτρες στη χοληδόχο κύστη είναι 1.5 cm.

Οι διουρητικές ιδιότητες του φυτού είναι πολύτιμες για το οίδημα, το ουρικό οξύ και την αρθρίτιδα.

Το άγριο καρότο διεγείρει την υπόφυση και τονώνει τη λειτουργία της. Με αυτό τον τρόπο επηρεάζει τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα και του ενδοκρινικού συστήματος. Η υπόφυση παράγει τη θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH), η οποία ρυθμίζει τη σύνθεση και έκκριση των θυρεοειδικών ορμονών. Πολλοί βοτανοθεραπευτές το έχουν χρησιμοποιήσει με επιτυχία σε φόρμουλες για τη θεραπεία του υποθυρεοειδισμού.

Το άγριο καρότο έχει υπάρξει επίσης πολύ αποτελεσματικό σε φόρμουλες για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Είναι χωνευτικό και το βάμμα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στους πόνους από αέρια μετά το φαγητό.

Οι περισσότεροι βοτανοθεραπευτές συνιστούν το βάμμα να παρασκευάζεται από τους άγουρους πράσινους σπόρους του φυτού. Τα αιθέρια έλαια του βοτάνου εκχυλίζονται καλύτερα σε δυνατό αλκοόλ πολλών βαθμών.

Στο νοητικό επίπεδο, το άγριο καρότο βοηθά να έχουμε διαύγεια και καθαρή σκέψη, δυναμώνει την ενόραση και τη δυνατότητα να διακρίνουμε και να εκτιμούμε την ομορφιά. Ενισχύει την παιχνιδιάρικη διάθεση, τη διασκέδαση και τη χαρά.

Το άγριο καρότο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την εγκυμοσύνη και από ανθρώπους με νεφρίτιδα, οξεία κυστίτιδα και ενδομητρίτιδα.